Νέα πλαίσια απαιτήσεων από το 2011 Ευρωπαϊκή Οδηγία Οικολογικού Σχεδιασμού αλλάζει την αγορά των υδρολίπαντων και ελαιολίπαντων αντλιών

Πάνω από το 90 % των υδρολίπαντων κυκλοφορητών που διατίθενται σήμερα στην αγορά και χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές θέρμανσης και κλιματισμού, δεν θα επιτρέπεται να πωλούνται πλέον στο εγγύς μέλλον. Ο λόγος γι' αυτό είναι η εφαρμογή ενός κανονισμού για κυκλοφορητές σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία Οικολογικού Σχεδιασμού, ο οποίος θέτει σε όλη την ΕΕ από το 2013 συνεχώς αυστηρότερες απαιτήσεις αναφορικά με την ενεργειακή απόδοση των αντλιών.

Η αγορά των υδρολίπαντων αντλιών θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Αυτό θα συμβεί επειδή σε πολλά κράτη της ΕΕ χρησιμοποιούνται έως τώρα σχεδόν αποκλειστικά τύποι σταθερών στροφών, οι οποίοι καταναλώνουν πάρα πολύ ενέργεια. Σε αντίθεση, οι δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος με τις αντλίες υψηλής απόδοσης είναι σημαντικές. Σύμφωνα με την Επιτροπή της ΕΕ θα μπορούσε με τη χρήση τέτοιων αντλιών, να εξοικονομηθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη έως την τρίτη φάση εφαρμογής το 2020, περίπου το ήμισυ της κατανάλωσης ρεύματος των υδρολίπαντων αντλιών. Συνολικά πρόκειται για μια τεράστια ποσότητα 23 τεραβατώρων ρεύματος ανά έτος – ίση περίπου με την παραγωγή ρεύματος έξι μετρίου μεγέθους θερμοηλεκτρικών εργοστασίων με χρήση λιγνίτη. Αυτό αντιστοιχεί σε μια μείωση της εκπομπής CO2 σε ολόκληρη την Ευρώπη κατά 11 εκατ. τόνους το χρόνο.

Η βάση υπολογισμού για να καθοριστούν ποιοί τύποι αντλιών θα επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στο μέλλον, είναι ο Δείκτης Ενεργειακής Απόδοσης (ΕΕΙ). Ο υπολογισμός γίνεται σύμφωνα με τη μέθοδο που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) 641/2009. Στη μέθοδο αυτή γίνεται σύγκριση της κατανάλωσης ισχύος σε σχέση με τις ανάγκες για θέρμανση μιας τυπικής αντλίας.



Προβλέπονται τρία στάδια:

1.Από τον Ιανουάριο του 2013 για υδρολίπαντους κυκλοφορητές που είναι εγκατεστημένοι ανεξάρτητα απο το σύστημα θέρμανσης (αυτόνομοι κυκλοφορητές) καθορίζεται η οριακή τιμή ΕΕΙ για την κατηγορία ενεργειακής απόδοσης A σε 0,27. Επιπλέον συμπληρώνονται οι προηγούμενες κατηγορίες ενεργειακής απόδοσης με την πρόσθετη σήμανση του δείκτη EEI επάνω στην αντλία. (November 2010)

2.Από τον Αύγουστο του 2015 η οριακή τιμή ΕΕΙ μειώνεται ακόμη μια φορά στο 0,23. Από αυτή την ημερομηνία, αυτό θα ισχύει και για αντλίες οι οποίες είναι εγκατεστημένες π.χ. σε καινούργια συστήματα θέρμανσης, ή σε ηλιακά συστήματα (ενσωματωμένες αντλίες).

3.Στο τελευταίο στάδιο εφαρμογής από το 2020, οι προδιαγραφές θα ισχύουν και για την αντικατάσταση ενσωματωμένων αντλιών σε ήδη υπάρχοντα συστήματα θέρμανσης. Οι προδιαγραφές αφορούν όλους τους υδρολίπαντους κυκλοφορητές στους τομείς θέρμανσης και κλιματισμού.

Εξαιρούνται οι κυκλοφορητές ανακυκλοφορίας πόσιμου νερού. Γι' αυτούς ισχύει μόνο η υποχρέωση μιας αντίστοιχης σήμανσης.

ΠΗΓΗ:WILO

"Νέα πλαίσια απαιτήσεων από το 2011 Ευρωπαϊκή Οδηγία Οικολογικού Σχεδιασμού αλλάζει την αγορά των υδρολίπαντων και ελαιολίπαντων αντλιών"

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΕΣ

Οι κυκλοφορητές που είναι εγκατεστημένοι στην Ευρώπη είναι σε
συντριπτικό βαθμό υδρολίπαντοι. Αυτή η ειδική κατασκευή του
ηλεκτρικού κινητήρα επικράτησε από τη δεκαετία του ΄60, αφού
αποδείχθηκε ιδανική λύση για τους κυκλοφορητές που
απαιτούνται στα περισσότερα κτίρια και που σπάνια ξεπερνούν τα
1500 Watt σε ισχύ (συνήθως είναι μεταξύ 50 και 200 Watt). Οι
κύριοι λόγοι της απόλυτης επικράτησης των υδρολίπαντων
κυκλοφορητών σε βάρος των ελαιολίπαντων ήταν η μη ανάγκη
συντήρησης (αφού απουσιάζουν ρουλεμάν και στεγανοποίηση
άξονα) και η αθόρυβη λειτουργία (απουσιάζει η θορυβώδης
πτερωτή αέρος των αερόψυκτων κινητήρων).
Όμως ο βαθμός απόδοσης των υδρολίπαντων κινητήρων εξαιτίας
του ανοξείδωτου χιτωνίου και του μεγάλου διάκενου μεταξύ
ρότορα και στάτορα παραμένει σχετικά χαμηλός.
Η ανάγκη για αυτόματη προσαρμογή της απόδοσης των
κυκλοφορητών στις μεταβαλλόμενες συνθήκες φορτίου,
γεννήθηκε όταν καθιερώθηκαν σε χώρες όπως τη Γερμανία οι
θερμοστατικοί διακόπτες θερμαντικών σωμάτων. Το σταδιακό
κλείσιμο των διακοπτών σε συνθήκες μερικού φορτίου προκαλεί
αύξηση του μανομετρικού (και συνεπώς θόρυβο στους
διακόπτες) αλλά και πολύ παραπάνω παροχή απ’ ότι πραγματικά
απαιτείται. Συνεπώς η χρήση κυκλοφορητών σταθερών στροφών
σε μεταβαλλόμενα κυκλώματα οδηγεί σε θορύβους ροής, αέρα,
πρόωρη φθορά εξαρτημάτων και φυσικά σε σπατάλη ηλεκτρικής
ενέργειας. Είναι ακριβώς τα φαινόμενα που επικρατούν στις
περισσότερες κατοικίες της Ελλάδας που έχουν χτιστεί από τη
δεκαετία του 1980 και μετά όπου επικρατεί το λεγόμενο
μονοσωλήνιο σύστημα με δίοδες βάνες αυτονομίας.

Η αρχή λειτουργίας είναι απλή: Το κλείσιμο δίοδων βανών σε
παράλληλους κλάδους οδηγεί σε αύξηση του μανομετρικού του
ηλεκτρονικού κυκλοφορητή, ο οποίος το αντιλαμβάνεται μέσω
ενσωματωμένου συστήματος μέτρησης (οι υδρολίπαντοι
ηλεκτρονικοί κυκλοφορητές καταγράφουν το πραγματικό
μανομετρικό έμμεσα, μετρώντας στροφές και απορροφώμενη
ισχύ, ενώ οι «μεγάλοι» ηλεκτρονικοί ελαιολίπαντοι
κυκλοφορητές μετράνε το μανομετρικό άμεσα με ενσωματωμένο
αισθητήριο διαφορικής πίεσης).
Ο κυκλοφορητής ακολούθως μειώνει στροφές προσπαθώντας να
διατηρήσει το μανομετρικό σταθερό σε μια προεπιλεγμένη τιμή.
(τρόπος λειτουργίας Δp – constant). Με αυτόν τον τρόπο
ελαττώνεται και η παροχή στο πραγματικά απαιτούμενο επίπεδο,
μειώνοντας ταυτόχρονα θορύβους ροής και την κατανάλωση
ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι κυκλοφορητές θέρμανσης είναι κατά κανόνα
υπερδιαστασιολογημένοι και σταθερών στροφών.
2 έως 3 φορές μεγαλύτεροι από ότι απαιτείται
αυτό συνεπάγεται τη διπλάσια κατανάλωση ηλεκτρικής
ενέργειας σε σύγκριση με σωστά διαστασιολογημένους
και μεταβλητών στροφών κυκλοφορητές
16
16 Pumpen Intelligenz
Οι κυκλοφορητές θέρμανσης είναι κατά κανόνα
υπερδιαστασιολογημένοι και σταθερών στροφών.
􀃆 ~ 2 έως 3 φορές μεγαλύτεροι από ότι απαιτείται
􀃆 αυτό συνεπάγεται τη διπλάσια κατανάλωση ηλεκτρικής
ενέργειας σε σύγκριση με σωστά διαστασιολογημένους
και μεταβλητών στροφών κυκλοφορητές
Κυκλοφορητές Θέρμανσης
Οι κυκλοφορητές σε λειτουργία, αποδεδειγμένα ξεπερνούν κατά δυο έως τρεις φορές
τις πραγματικές απαιτήσεις μιας εγκατάστασης θέρμανσης – ψύξης. Και αυτό με τις πιο
μετριοπαθείς εκτιμήσεις. Σε εγκαταστάσεις στην Ελλάδα συναντάμε συχνά σε
πολυκατοικίες κυκλοφορητές μεγαλύτερους κατά πέντε έως έξι φορές!!!
Παράδειγμα από την πράξη: Πολυκατοικία στην Αθήνα με 10 οροφοδιαμερίσματα
αυτονομίας, λέβητας: 150.000 kcal/h, τοποθετημένος κυκλοφορητής: υδρολίπαντος,
φλαντζωτός 3΄΄(!), σταθερών στροφών, ονομαστική ισχύς κινητήρα: 1350 W.
(Επαρκεί και για εγκαταστάσεις 800.000 kcal/h…)
Αντικαταστάθηκε με ηλεκτρονικό κυκλοφορητή υψηλής απόδοσης φλαντζωτό 1
½΄΄ονομαστικής ισχύος 200 W (!).
Αναμενόμενη μείωση ετήσιας κατανάλωσης ρεύματος: 85% - 90%!!!
(Επίσης εξαλείφονται θόρυβοι ροής, αέρας και πρόωρη φθορά του κυκλοφορητή).
Οι αιτίες της υπερδιαστασιολόγησης μπορούν να αναζητηθούν σε πολλούς παράγοντες
όπως είναι π.χ. η απουσία μηχανολογικής μελέτης και η επιλογή «με το μάτι» από
εγκαταστάτες – συντηρητές – εμπόρους (αλλά και μηχανικούς) με βάση τη διατομή
των σωληνώσεων ή το ύψος του κτιρίου…
Συχνά ο υπερδιαστασιολογημένος (σε παροχή, μανομετρικό και ισχύ) κυκλοφορητής
επιλέγεται για να λύσει άλλα προβλήματα όπως κακοτεχνίες της εγκατάστασης ή/και
κακή έως ανύπαρκτη υδραυλική εξισορρόπηση.
Όμως η τακτική του «αν δεν περισσεύει δεν φτάνει», μόνο προβλήματα προκαλεί και η
δυνατότητα επιλογής μεταξύ τριών σταθερών ταχυτήτων σπάνια μπορεί να δώσει λύση
μετά την τοποθέτηση.
Ας σημειωθεί εδώ ότι σε εγκαταστάσεις θέρμανσης με σώματα η μείωση της παροχής
νερού σε ένα θερμαντικό σώμα κατά 10% - κάτω από την ονομαστική – θα επιφέρει
αμελητέα μείωση της απόδοσης του κατά 2%.
Αντίθετα η προσαγωγή κατά 10% περισσότερης παροχής με τη χρήση μεγάλου
κυκλοφορητή θα οδηγήσει σε ανύπαρκτο κέρδος (2%) αλλά η ηλεκτρική κατανάλωση
μπορεί έως και να διπλασιαστεί.

ΠΗΓΗ:Χρήστος Μποζατζίδης
Διπλ.Μηχ.Μηχ. Ε.Μ.Π.
Μηχανικός Εφαρμογών HVAC
Wilo Hellas ABEE

"ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΕΣ"

Τοποθέτηση και ρύθμιση κυκλοφορητών inverter

Του Γρηγόρη Μπάμπαλη, υδραυλικού
Πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος των υδραυλικών όπως και εγώ φοβόμασταν μία τοποθέτηση inverter κυκλοφορητή και όχι αδίκως.
Αυτός ο φόβος όμως αδικεί τα προτερήματα που μπορεί να μας δώσει ένας τέτοιος κυκλοφορητής που δεν είναι άλλα από την εξοικονόμηση ενέργειας, σωστής παροχής και στρωτής ροής του νερού σε μεταβαλλόμενα συστήματα.
Η ρύθμισή τους παρουσιάζει δυσκολίες αλλά και ιδιαιτερότητες στις οποίες θα προσπαθήσω παρακάτω να παρουσιάσω.
Τι πρέπει να γνωρίζει ένας υδραυλικός πριν την τοποθέτηση ενός κυκλοφορητή;
Την παροχή (δηλαδή την ποσότητα νερού που πρέπει να στείλει στα θερμαντικά σώματα της εγκατάστασης) αλλά και το μανομετρικό, (δηλαδή τις αντιστάσεις που παρουσιάζονται κατα την ροή του νερού μέσα στις σωλήνες, σώματα, λέβητα αλλά και όλα τα εξαρτήματα).
Ας αρχίσουμε πρώτα με την παροχή.
Η παροχή υπολογίζεται βάσει της ισχύος των εγκατεστημένων θερμαντικών σωμάτων και ποτέ βάσει της ισχύος του λέβητα.
Αν για παράδειγμα έχουμε μία πενταόροφη πολυκατοικία με ένα διαμέρισμα ανά όροφο και το σύνολο της ισχύος όλων των σωμάτων είναι 75000 θερμίδες δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να διαιρέσουμε την ισχύ των σωμάτων με την διαφορά θερμοκρασίας που επιθυμούμε να έχουν τα σώματα από την προσαγωγή στην επιστροφή. Η θερμοκρασιακή διαφορά συνήθως είναι 15 βαθμούς.
Κάνοντας αυτή την απλή πράξη βρίσκουμε ότι 75000/15=5000 λίτρα ανά ώρα.
Έχουμε βρει ότι στην παραπάνω πολυκατοικία θα πρέπει να στείλουμε πέντε κυβικά νερό για να μας αποδώσουν τα σώματα τις θερμίδες τους.
Φανταστείτε σε αυτή την πολυκατοικία να έχει υπερδιαστασιολογιστεί ο λέβητας και να έχει τοποθετηθεί ένας 150.000 θερμίδων όπως συχνά συναντούμε.
Αν εμείς υπολογίζαμε την παροχή βάσει του λέβητα και όχι των σωμάτων θα καταλήγαμε να επιλέξουμε έναν κυκλοφορητή ο οποίος θα έστελνε την διπλάσια παροχή από την απαιτούμενη.
Αυτό σημαίνει κόστος στον κυκλοφορητή, κόστος στην κατανάλωση ρεύματος, μεγάλες ταχύτητες ροής νερού με θορύβους και ζημιές στην εγκατάστασή μας.
Το μανομετρικό όμως για να βρεθεί χρειαζόμαστε την βοήθεια των φίλων μας των μηχανολόγων.
Υποθέτουμε ότι στο παραπάνω παράδειγμα όλα τα διαμερίσματα είναι τα ίδια με ίδια παροχή και ίδιο μανομετρικό από το κολλεκτέρ του και μέσα.
Τι αλλάζει;
Αλλάζει το μανομετρικό στην κεντρική στήλη.
Άλλες αντιστάσεις παρουσιάζει μία στήλη όταν έχει να μεταφέρει ένα κυβικό νερό για να λειτουργήσει ένα διαμέρισμα και άλλη κάθε φορά που μπαίνει σε λειτουργία ακόμα ένα διαμέρισμα.
Όλο αυτό τον πρόλογο τον έκανα για να σας παρουσιάσω παρακάτω τα συμπεράσματά μου όταν έχουμε να λειτουργήσουμε πέντε διαμερίσματα μία με έναν κυκλοφορητή σταθερών στροφών και μία με έναν inverter.
Τα δεδομένα που έχουμε είναι τα εξής:
Πέντε διαμερίσματα με μονοσωλήνια σύνδεση όπου σε ταυτόχρονη λειτουργία απαιτούν 5 κυβικά νερό με 5 μέτρα μανομετρικό.
Στο παράδειγμα η κεντρική στήλη είναι σχετικά μικρή και παρουσιάζει μεγάλη διαφορά πίεσης ανάλογα με τα διαμερίσματα που ζητούν ταυτόχρονα. Η διαφορά πίεσης επιλέχτηκε τυχαία μισό μέτρο διαφορά κάθε φορά που αλλάζει η παροχή.
Στο πρώτο διάγραμμα έχουμε έναν κυκλοφορητή τops 40/7 μονοφασικό στην δεύτερη σκάλα.
Παρατηρήστε προσεκτικά ότι όταν λειτουργούν και τα 5 μαζί ο συγκεκριμένος κυκλοφορητής ενώ εμείς του ζητάμε 5 κυβικά νερό αυτός θα μας δώσει σχεδόν 5,4.

inverter 1.jpg
Οταν όμως ζητάει ένα διαμέρισμα ενώ εμείς του ζητάμε 1 κυβικό αυτός θα μας δώσει 1.5 σχεδόν 50% παραπάνω από αυτό που ζητάμε.
Στη δεύτερο διάγραμμα έχουμε έναν κυκλοφορητή inverter τον οποίο τον έχουμε ρυθμίσει να μας κρατάει σταθερό το μανομετρικό στα 5 μέτρα όσα διαμερίσματα και να μας ζητάνε.
Στην ρύθμιση του κυκλοφορητή αυτό συμβολίζεται dp-c.
Εδώ θα δούμε ότι:
Όταν μας ζητάνε και τα 5 διαμερίσματα μαζί αυτός θα μας δώσει ακριβός 5 κυβικά που ζητάμε. Οταν ζητάει ένα διαμέρισμα ενώ εμείς του ζητάμε 1 κυβικό αυτός θα μας δώσει 1300 λίτρα.
Στο τρίτο διάγραμμα έχουμε τον ίδιο κυκλοφορητή αλλά αυτή την φορά τον έχουμε ρυθμίσει με μανομετρικό 5 αλλά καθώς αλλάζει η παροχή να μειώνεται και το μανομετρικό...
Στην ρύθμιση του κυκλοφορητή αυτό συμβολίζεται dp-v.

inverter 3.jpg
Οταν μας ζητάνε και τα 5 διαμερίσματα μαζί αυτός θα μας δώσει 5 κυβικά. Όταν ζητάει ένα διαμέρισμα ενώ εμείς του ζητάμε 1 κυβικό αυτός θα μας δώσει 1000 λίτρα ακριβώς αυτό που ζητάμε.
Είναι σχεδόν μία τέλεια επιλογή για το παραπάνω δίκτυο.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντα αλλά προέκυψε βάσει του παραπάνω δικτύου. Εμείς οι τεχνικοί θα πρέπει πάντα κατά την γνώμη μου να μιλάμε με μηχανολόγο αν θα επιλέξουμε dpv ρύθμιση.
Θεωρώ ότι μία dp-c ρύθμιση στο μέγιστο μανομετρικό που πιστεύουμε εμπειρικά ότι έχει μία εγκατάσταση εγκυμονεί λιγότερο ρίσκο για μας να υπολειτουργεί.
Το τελικό μου συμπέρασμα είναι πως άμα είχα μία τέτοια περίπτωση με αυτά τα δεδομένα θα επέλεγα τον inverter κυκλοφορητή και θα τον ρύθμιζα στα 5 μέτρα σε dp-v ρύθμιση.
Συζητώντας με φίλους μηχανολόγους στο φόρουμ www.monachos.gr αναρωτηθήκαμε πολλές φορές ποια θα ήταν η καλύτερη ρύθμιση για μία κοινή πολυκατοικία. Η Dp-c ή Dp-v;
Ενας από τους μηχανολόγους μου είχε πει σε μία τηλεφωνική κουβέντα που είχαμε πως προτιμάει η κεντρική του στήλη να την υπολογίζει σε μεγάλη διατομή για να μην του παρουσιάζει μεγάλες διαφορές στην πτώση πίεσης ασχέτως πόσα διαμερίσματα είναι σε λειτουργία.
Αυτό με κέντρισε να ψάξω λίγο και να υπολογίσω τι πράγματι με συμφέρει σε περίπτωση πολυκατοικίας με μεγάλη κεντρική στήλη.
Στο παρακάτω παράδειγμα έχω πάρει λοιπόν μία αρκετά κοινή πενταόροφη πολυκατοικία 10 διαμερισμάτων με την κεντρική στήλη ευρύχωρη.
Τα αριστερά διαμερίσματα είναι 100 τετραγωνικών και τα δεξιά 80.
Σε όλα τα διαμερίσματα έχει τοποθετηθεί ρυθμιστική βάνα ώστε όλα να παρουσιάζουν την ίδια πτώση πίεσης εντός διαμερισμάτων η οποία έχει επιλεγεί τυχαία στα 3 μέτρα...

inverter 6.jpg
Ήθελα να δω πως θα συμπεριφερόταν μία τέτοια πολυκατοικία όταν λειτουργούσαν όλα τα διαμερίσματα μαζί και πως θα συμπεριφερόταν όταν λειτουργούσε ένα μόνο διαμέρισμα των 100 τετραγωνικών μία με κυκλοφορητή σταθερών στροφών μία με ηλεκτρονικό και σε dpv και σε dpc ρύθμιση.
Τα αποτελέσματα μιλάνε απο μόνα τους. Ο ηλεκτρονικός κυκλοφορητής σε ρύθμιση σταθερού μανομετρικού dpc υπερέχει των πάντων σε αυτή την περίπτωση.
Στο παρακάτω διάγραμμα μπορούμε να δούμε την πτώση πίεσης που παρουσιάζει μία μεγάλη κεντρική στήλη καθώς μία λειτουργεί για όλα τα διαμερήσματα και μία για ένα στον δεύτερο όροφο.
Κάποια πράγματα που θα πρέπει ακόμα να γνωρίζουμε σχετικά με τους inverter κυκλοφορητές είναι:
• Ηλεκτρονικοί κυκλοφορητές οι οποίοι προσαρμόζουν τις στροφές τους ανάλογα με τη ζήτηση με κριτήριο το μανομετρικό (Δp) δεν πρέπει να συνεργάζονται με βαλβίδες διαφορικής πίεσης αφού το ένα αναιρεί τη λειτουργία του άλλου.
• By-pass πρέπει να υπάρχει αν δεν θέλουμε να διακόψουμε αμέσως την κυκλοφορία του κυκλοφορητή όταν δεν υπάρχει πια ζήτηση (π.χ. εξαιτίας κινδύνου υπερθέρμανσης του λέβητα).
• By-pass πρέπει να υπάρχει αν δεν εξασφαλίζεται μια ικανοποιητική ελάχιστη παροχή του κυκλοφορητή (5-10% της ονομαστικής του) σε συνθήκες πολύ μικρής ζήτησης.

inverter 5.jpg
• Προσοχή: Η πτώση πίεσης του by-pass δεν πρέπει να είναι χαμηλότερη από την πτώση πίεσης στους παράλληλους κλάδους αυτονομίας, αλλιώς το νερό θα περνάει ανεξέλεγκτα από εκεί χωρίς να ικανοποιούνται κλάδοι και χωρίς να μειώνει στροφές ο ηλεκτρονικός κυκλοφορητής.
• Ο ηλεκτρονικός κυκλοφορητής σταματάει από μόνος του όταν κλείσουν όλες
οι βάνες αυτονομίας;
• Όχι, ο ηλεκτρονικός κυκλοφορητής συνεχίζει να εργάζεται γιατί δεν μπορεί να ξέρει αν είναι κάτι ανοιχτό ακόμα ή όχι, αν υπάρχει κάπου by-pass ή όχι. Αντιλαμβάνεται μόνο μανομετρικό, δηλαδή διαφορική πίεση.
• Διακόπτει μόνο τη λειτουργία αν δεχτεί τέτοια εντολή (π.χ. από πίνακα αυτονομίας, μέσω υδροστάτη, χρονοδιακόπτη, BMS, κλπ.)
• Παράγει ακόμα το μανομετρικό που του έχουμε ζητήσει και συνεπώς δεν πέφτει ούτε στις ελάχιστες δυνατές στροφές του! (Εξαίρεση αποτελεί η ενεργοποίηση του Autopilot.)
(Πηγή: http://www.ashrae.gr/ Bozatzidis.pdf).
Διαβάζοντας τα παραπάνω από τον φίλο μηχανολόγο της Wilo καταλαβαίνουμε ότι βαλβίδες διαφορικής πίεσης με inverter κυκλοφορητές δεν μπορούν να συνεργαστούν.
Αν υποθέσουμε ότι για αποθέρμανση του λέβητα έχουμε το γνωστό γεφύρωμα στην κορυφή της στήλης γίνονται σκούρα τα πράγματα.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε την πτώση πίεσης του bypass έτσι ώστε να ρυθμιστεί να παρουσιάζει σχεδόν τη ίδια πτωση πίεσης με τα διαμερήσματά μας. Πράγμα δύσκολο.
Αν έχει επιλεγεί για αποθέρμανση να παραμένει η τελευταία ηλεκτροβάνα ανοιχτή τότε δεν υφίσταται η παραπάνω δυσκολία.
Τελικό συμπέρασμά μου είναι ότι όταν επιθυμούμε να αντικαταστήσουμε έναν κυκλοφορητή σταθερών στροφών με έναν inverter για να ωφεληθούμε από τα προτερήματα του inverter, με εξοικονόμηση ενέργειας και γλυκιάς λειτουργίας της ροής του νερού στην εγκατάσταση, ο υδραυλικός θα πρέπει να συνεργαστεί με έμπειρο μηχανολόγο προς όφελος του πελάτη και καλής λειτουργίας του συστήματος.
Υ.Γ. H παραπάνω ανάλυση παρουσιάστηκε στο τεχνικό φόρουμ www.monachοs.gr και με παρότρυνση πολλών φίλων μηχανολόγων την προώθησα και για δημοσίευση στο περιοδικό «ο Υδραυλικός».
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους μηχανολόγους του φόρουμ και ιδιαίτερα τον κ। Βαρβαγιάννη Γεώργιο για την βοήθεια και γνώση που μου προσέφεραν απλόχερα.

πηγη:http://www.udravlikos.gr/

"Τοποθέτηση και ρύθμιση κυκλοφορητών inverter"

Πώς επιλέγουμε κυκλοφορητή σε μονοσωλήνιο – δισωλήνιο σύστημα;

Οι ακόλουθες προσεγγιστικές τιμές είναι παραδοχές που δεν αντικαθιστούν σε καμία περίπτωση την μηχανολογική μελέτη.


ΠΑΡΟΧΗ Q [m3/h] (για θερμαντικά σώματα):
Ισχύς λέβητα [kcal/h] / 15.000 (για ΔΤ=15 Κ)

ΜΑΝΟΜΕΤΡΙΚΟ Η [m] (Ενδεικτικές τιμές):Κλασικό δισωλήνιο σύστημα ---> 1,5 – 3,5 m
Δισωλήνιο σύστημα με ομπρέλα ή λέβητα στην ταράτσα ---> 2 - 4 m
Μονοσωλήνιο με max 2 - 3 σώματα ανά βρόγχο ---> 3 - 5 m
Μονοσωλήνιο με πάνω από 3 σώματα ανά βρόγχο ή λέβητα στην ταράτσα ---> 4 - 6 m
Το μανομετρικό του κυκλοφορητή είναι ανεξάρτητο από το ύψος της εγκατάστασης και αφορά μόνο στην πτώση πίεσης κατά τη ροή του νερού στο κλειστό κύκλωμα.



ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ :
Λέβητας 75.000 kcal/h σε νέα πολυκατοικία με 4 διαμερίσματα αυτονομίας.
Παροχή: 75.000 / 15.000 kcal/h ---> 5 m3/h
Μανομετρικό: 3- 5 m
Επιλογή κυκλοφορητή: Wilo Stratos 30/1-8 (που καλύπτει έως και 5 m3/h στα 5 m)

πηγη:WILO

"Πώς επιλέγουμε κυκλοφορητή σε μονοσωλήνιο – δισωλήνιο σύστημα;"

Εναλλάκτες

Εναλλάκτης είναι η συσκευή που μεταδίδει την θερμική ενέργεια ενός ρευστού, μέσω κάποιων διατάξεων σε ένα άλλο ρευστό.
Πρωτεύον ονομάζουμε το μέσον (νερό, λάδια, ατμός, αέρας κλπ), το οποίο κυκλοφορεί μέσα σε ένα κλειστό κύκλωμα, θερμαίνετε από μια πηγή θερμότητας (καυστήρας, ήλιος, ηλεκτρικό ρεύμα) και μεταδίδει την θερμότητα αυτή μέσο ενός εναλλάκτη, στο δευτερεύον μέσο (νερό, λάδια, αέρας κλπ).

Είδη εναλλακτών

Εναλλάκτες με μανδύα
Πλακοειδής εναλλάκτες
Λέβητες και εναλλάκτες σε ένα συγκρότημα
Εναλλάκτες με σερπαντίνα
Ηλεκτρικοί θερμοσίφωνες.
Εναλλάκτες ροής

Τους εναλλάκτες των οποίων ο αποκλειστικός τους σκοπός είναι να ζεσταίνουν μια ορισμένη
ποσότητα νερού το οποίο έχουν αποθηκεύσει, στην Ελλάδα τους ονομάζομε μπόϊλερ ( boiler).
Δηλαδή το μπόϊλερ αποθηκεύει και ζεσταίνει νερό χρήσης.


Μπόιλερ με μανδύα



Η κατασκευή των μπόϊλερ αυτών είναι απλή. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους είναι ο απλός χάλυβας - που προστατεύεται από την διάβρωση με γυαλί ή γαλβάνισμα ή πλαστικοποίηση – ή ο ανοξείδωτος χάλυβας ή ο χαλκός.

Τα μπόϊλερ αποτελούνται από δύο δοχεία, διαφορετικής διαμέτρου, τα οποία βρίσκονται το ένα μέσα στο άλλο. Στο ενδιάμεσο χώρο των δοχείων αυτών, κυκλοφορεί το πρωτεύον μέσο (συνήθως νερό), το οποίο θερμαίνεται από μία πηγή θερμότητας (λέβητας, ηλιακοί συλλέκτες κλπ). Το εσωτερικό δοχείο είναι η αποθήκη νερού, το οποίο θερμαίνεται
από το πρωτεύον μέσο και μεταδίδει την θερμότητα αυτή στο δευτερεύον μέσο (νερό χρήσης), μέσω της επιφάνειας συναλλαγής. Τα δύο υγρά δεν έρχονται φυσικά σε επαφή μεταξύ τους. Η συσκευή θερμομονώνεται εξωτερικά.

Επιφάνεια συναλλαγής ονομάζεται η επιφάνεια μέσω της οποίας γίνεται η μετάβαση της
θερμότητας από το θερμότερο μέσο – πρωτεύον , στο ψυχρότερο μέσον – δευτερεύον.

Πλακοειδής εναλλάκτες



Οι πλακοειδής εναλλάκτες, αποτελούνται από ανοξείδωτες πλάκες που ενώνονται μεταξύ τους με συγκόλληση ή με ειδικούς συνδέσμους.
Οι πλάκες αυτές έχουν κυματοειδή μορφή για να αυξάνεται η επιφάνεια συναλλαγής και για να προκαλείται στροβιλισμός, προς μεγάλη μεταφορά θερμότητας.
Στο εσωτερικό των πλακών αυτών κυκλοφορούν εναλάξ το προτεύον και το δευτερεύον ρευστό χωρίς να αναμειγνίονται.
Στις πλευρές του εναλλάκτη υπάρχουν οι υποδοχές εισόδου και εξόδουγια τη σύνδεση του θερμαντικού μέσου ( προτεύον ) και του θερμαινόμενου μέσου ( δευτερεύον ). Η σύνδεση του κάθε μέσου γίνεται διαγώνια και οι φορές τους είναι αντίθετες ( εναλλάκτης αντιροής ).

Τα πλεονεκτήματα των πλακοειδών εναλλακτών είναι:
Μεγάλες ποσότητες ζεστού νερού.
Σταθερή θερμοκρασία στο νερό χρήσης.
Μικρή απώλεια από ακτινοβολία.
Απορρόφηση ενέργειας μόνο κατά την στιγμή ζήτησης ζεστού νερού.
Ελάχιστη συντήρηση.
Χρειάζονται πολύ μικρό χώρο εγκατάστασης για τη ποσότητα του νερού που ζεσταίνουν.
Ελάχιστη αποθήκευση νερού.
Μέγιστη πίεση λειτουργίας 30 bar
Θερμοκρασία λειτουργίας από 120 οC έως 225 οC .

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
Παραγωγή ζεστού νερού χρήσης και θέρμανση άλλων υγρών (γάλα, λάδι, κλπ)
Αντικατάσταση των μπόϊλερ με αποθήκευση νερού.
Σε ηλιακά συστήματα.
Σε τηλεθερμάνσεις για θέρμανση χώρων ή παραγωγή ζεστού νερού χρήσης.
Σε συστήματα αντλιών θερμότητας σαν εξατμιστής ή σαν συμπυκνωτής.
Σε βιομηχανικές εφαρμογές για την ψύξη ή θέρμανση υγρών.
Σε επίτοιχους λέβητες λόγω όγκου και ταχύτητας παραγωγής ζεστού νερου.

Παροχή νερού
Η παρεχόμενη ποσότητα ζεστού νερού χρήσης, εξαρτάται από το μέγεθος και τον αριθμό των πλακών του εναλλάκτη, και μπορεί να φτάσει από 500 λίτρα μέχρι πολλές χιλιάδες λίτρα νερό την ώρα.
Για τον υπολογισμό του εναλλάκτη που απαιτείται σε κάθε εγκατάσταση, λαμβάνονται υπ όψιν, οι πίνακες του κάθε κατασκευαστή.


Λέβητες με ενσωματωμένο εναλλάκτη



Υπάρχουν δύο τύποι.
Με σερπαντίνα.
Μέσα στο κλειστό κύκλωμα του λέβητα περνάει ένας σωλήνας (σερπαντίνα) ικανού μήκους, από τον οποίο περνάει το νερό χρήσης το οποίο θερμαίνεται από το νερό του κλειστού κυκλώματος του λέβητα.
Με δοχείο αποθήκευσης.
Μέσα στο λέβητα υπάρχει ενσωματωμένο κυλινδρικό δοχείο (εναλλάκτης), στο οποίο αποθηκεύεται το νερό χρήσης. Το νερό του λέβητα ερχόμενο σε επαφή με το κυλινδρικό δοχείο θερμαίνει το αποθηκευμένο σε αυτό νερό χρήσης.


Εναλλάκτης με σερπαντίνα.



Αποτελείται από ένα κυλινδρικό δοχείο στο οποίο αποθηκεύεται το νερό χρήσης από το δίκτυο πόλεως. Μέσα στο δοχείο αυτό τοποθετείται ένας σωλήνας ελικοειδούς διαμόρφωσης ( σερπαντίνα ) και ικανού μήκους ώστε να επιτευχθεί η απαιτούμενη επιφάνεια συναλλαγής. Στη σερπαντίνα κυκλοφορεί το νερό το οποίο έχει θερμανθεί προηγουμένως σε λέβητα ή ηλιακούς συλλέκτες και αποδίδει τη θερμότητα του στο αποθηκευμένο νερό.
Η χωρητικότητα των μπόϊλερ αυτών ξεκινάει από 60 lit και φθάνει κατόπιν παραγγελίας τα 2000 lit.
To πλεονέκτημα τους, καθώς και όλων των εναλλακτών αποθήκευσης είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να λειτουργεί η πηγή της θέρμανσης την ώρα που κάνουμε χρήση του ζεστού νερού.


Εναλλάκτες ροής



Οι εναλλάκτες ροής (σχ. 8 και 9) κατασκευαστικά ομοιάζουν πολύ με τους εναλλάκτες με σερπαντίνα.
Λειτουργικά η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι το νερό χρήσης περνά από την σερπαντίνα ενώ το πρωτεύων μέσο – νερό από το λέβητα π.χ. – την περιβρέχει.
Το πρωτεύον υγρό μεταδίδει την θερμότητά του στην σερπαντίνα, η οποία με την σειρά της, μεταδίδει την θερμότητα αυτή στο δευτερεύον υγρό (νερό χρήσης), που διέρχεται μέσα από αυτήν. Δηλαδή, στους εναλλάκτες ροής συμβαίνει το αντίθετο από ότι στους εναλλάκτες με σερπαντίνα.

Τα πλεονεκτήματα των εναλλακτών αυτών είναι:
1. Δεν υπάρχει αποθήκευση νερού χρήσης, και έτσι μειώνεται η πιθανότητα ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών.
2. Δεν επηρεάζονται από τις υψηλές πιέσεις των δικτύων ύδρευσης και δεν έχουν ανάγκη τοποθέτησης μειωτή πίεσης, δοχείου διαστολής και βαλβίδας ασφαλείας.
3. Δεν επηρεάζεται η αντοχή τους από τις απότομες αυξομειώσεις της πίεσης κατά το άνοιγμα και κλείσιμο του ζεστού νερού.
4. Έχουν μεγάλο χρόνο ζωής διότι τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της σερπαντίνας αντέχουν στις διαβρώσεις, - χαλκός, ανοξείδωτος χάλυβας, πλαστικό .

Σαν μειονέκτημα μπορεί να αναφερθεί το γεγονός ότι η θερμοκρασία του νερού χρήσης υπάρχει περίπτωση να μειώνεται καθώς αυξάνεται η παροχή του, αυτό συμβαίνει αν το μήκος της σερπαντίνας δεν είναι αρκετό.



Μπόιλερ με δύο σερπαντίνες και ενδιάμεσο αδρανές υγρό.



Τα μπόϊλερ ( σχ. 10) αυτά αποτελούνται από ένα πλαστικό δοχείο με καλή θερμομόνωση και γεμάτο με νερό σε ατμοσφαιρική πίεση. Το νερό αυτό δεν ανανεώνεται γι αυτό έχουν προστεθεί και αντιβακτηριακά πρόσθετα. Στο κέντρο του μπόϊλερ υπάρχει χάλκινη σερπαντίνα η οποία συνδέεται με τον λέβητα και θερμαίνει το νερό του δοχείου. Περιφερειακά της χάλκινης σερπαντίνας και κοντά στα τοιχώματα του δοχείου υπάρχει άλλη σερπαντίνα αποτελούμενη από πολλά μέτρα πλαστικής σωλήνας. Αυτή η δεύτερη πλαστική σερπαντίνα συνδέεται στην είσοδό της με το κρύο νερό το οποίο ζεσταίνεται από το νερό του δοχείου . Στην έξοδό της η πλαστική σερπαντίνα συνδέεται στο δίκτυο του ζεστού νερού.

Το μεγάλο πλεονέκτημα του συστήματος αυτού είναι ότι όλα τα υλικά είναι αδρανή και δεν υπάρχει η παραμικρή διεργασία διάβρωσης, εξασφαλίζοντας μεγάλη διάρκεια ζωής. Επίσης δεν υπάρχει ανάγκη από δοχείο διαστολής, βαλβίδα ασφαλείας και μειωτή πίεσης για το μπόϊλερ.


πηγη ''http://www.monachos.gr/forum/topic.asp?TOPIC_ID=1585''

"Εναλλάκτες"